رو بحق آوری ای جان چه شود

راه بیراه هوا چند روی

راه تقوی و ورع گر سپری

از هوس سر بهوا تا کی و چند

خویش را گر تو بطاعت بندی

توبه ها چند کنی و شکنی

اول اندیشه کنی تا آخر

از دل ار خار هوس دور کنی

گر بخلقانی و قرصی سازی

گر گذاری بریاضت تن را

جان و دل چند دهی درد خری

فیض بیهوده کنی جان تا کی