بوئی از گلستان جان آمد

مرهم داغ سینه افکار

زنگ دلهای عاشقان بزدود

بوی رحمانی از یمن بوزید

خار غم در دل زمانه شکست

رستخیز از زمین دل برخواست

کشتگان فراق زنده شدند

تن افسرده گرم و خرم شد

مهر جانرا بهار تازه رسید

آب در نهر دهر جاری شد

در دل دوستان گل و گلزار

تیغ شد دست بولهب ببرید

بهر فرعون گشت اژدرها

آب شد بهر سبطیان بیغش

منکرانرا جحیم و آتش و دود

وصف آن بو ز بس حلاوت داشت