دل چه و جان چه جهان از بوی رحمان تازه شد

هم دماغ و هم دل و هم عقل و هم جان تازه شد

هم زمین و هم زمان هم چرخ گردان تازه شد

گل تجلی کرد و بانگ عندلیبان تازه شد

عالمی از نو بنا شد جان بجانان تازه شد

هم بهشت و هم حور و غلمان تازه شد

ظلمت کفر از میان برخواست ایمان تازه شد

شاعرانرا هم ز نظمش طرز دیوان تازه شد