در سرم عشق تو غوفا دارد

بی خودم کرد نگاه مستت

میکند عارض تو عرض خطی

دانهٔ خال تو بهر صیدم

زمره سرو قدان را پیشت

پیش روی تو قمر را چه محل

رشک خال و خطت از خور چه عجب

چه عجب گر بردم مجنون رشک

چه عجب گر دل من روز ندید

تیر مژگان تو گر هر لحظه

می نداند که چه با ما کردی

نمکیدست لب شیرینت

الحذر ای که سر دین داری

وصف آن یار مکن دیگر فیض