دل از خیال تو با خویش گفت وگو دارد

طهور باد که طعم سقا همو دارد

چرا طلب نکند جان چو جان گلو دارد

از آنکه ساقی جان بانگ اشربوا دارد

خمی بدست و بدست دگر سبو دارد

فرا خور می عشقت دلم گلو دارد

تبارک الله هی هی چه خلق و خو دارد

که آسمان و زمین گفت وگوی او دارد

گذر فکن به گلستان ببین چه بو دارد

بجان خویش نگر بین چه جست وجو دارد

ز چشم ساغر پر می ز سر کدو دارد

میان باغ گل سرخ های و هو دارد