مرغ خیال کس را کس بال و پر نه بندد

عاشق چو هست صادق یکلحظه نیست بی وصل

یاری که دل نشین شد با جان چو جان قرین شد

عارف ز حسن خوبان بیند جمال یزدان

از عشق حق نصیبی زهاد را نباشد

بهر بهشت بندد زاهد کمر بطاعت

خواهی ز راه مقصود نومید بر نگردی

از عشق باش پنهان تا چشم تو شود جان

اشکار خشک آرند با وصف بت نگارند