جان جز خیال رویت نقشی دگر نبندد

بوی تو تا نیاید جان ننگرد گلی را

مهر تو تا نتابد یک جان ز جا نخیزد

ز آن روح کایزد پاک در جسم تو نهان کرد

در گلشن حقایق یک گل چو تو نروید

ننمائی از رخانرا نگشائی ار لبانرا

آنکسکه دید رویت می خورد از سبویت

رو از تو بر نتابم تا کام خود بیابم

سودای شعر گفتن از تست در سر فیض