غم کشت مرا ز دست غم داد

اجزای مرا ز هم فروریخت

بنیاد مرا نهاد بر غم

بنیاد منست بر غم و هم

ای دوست بگو بغم که تا کی

نی نی نکنم شکایت از غم

چون مایهٔ شادیست هر غم

گر غم نبود کدام شادی

از غم دارم هر آنچه دارم

خوش باش ای فیض در گذار است