هرکجا بود خوبی در فنون حسن استاد

زلف کافرت سرکش تیر غمزه ات جانکاه

عشق تو خرابم کرد هجر تو کبابم کرد

بیتو چون توانم زیست با تو چون توانم بود

هجرت آتش افروزد وصل پاک می سوزد

چند اسیر خود باشیم از خودم بخر جانا

از خودم رهائی ده تا همه ترا باشم

خواهم از خود آزادی تا ترا شوم بنده

بی تو در نفیرم من در غم و زحیرم من

فیض میردا ز دوریت و ز بلای مهجوریت