با او بگو چه می کشم از درد اشتیاق، شاید وفا کند، بشتابد به یاری ام

هر چند بسته مرگ، کمر بر هلاک من

ای چنگ غم، که از تو به جز ناله برنخاست، راهی بزن که ناله از این بیشتر کنی

داری خبر که شب همه شب دور از آن نگاه، مانند شمع سوختم و اشک ریختم

یا جان من ز من بستانید بی درنگ، یا پا فرا نهید و خدا را خبر کنید

جز ناله ای تلخ نریزد ز ساز من، از حال دل اگر سخنی بر لب آورم

تنها نه عشق و زندگی و آرزوی من، او هستی من است که آینده دست اوست

او نیز مایل است به عهدی وفا کند، اما -اگر خدا بدهد- عمر دیگری...