همه تن بودم ای خدا، همه تن، همه جان گشتم ای خدا، همه جان!

جز نگاهت پناهگاهم نیست! کز تو پنهان کنم نگاهم را.

تشنه ام، تشنه ام. شراب، شراب! می بده، می بده، خرابم کن.

چشمت آیینه دارِ اشک من است، شبچراغی و شبنمی داریم.

همه چون عشق ما، به هم لبخند، همه چون جان ما، بهم پیوند.

من چه گویم که در پسند آید؟ دلم از این غروب تنگ تر است!