دبیر جهاندیده را پیش خواند

بفرمود تا نامه پاسخ نوشت

ز بس بند و پیوند و نیکو سخن

چوگشت از نوشتن نویسنده سیر

سخن گوی و روشن دل و یادگیر

بدو گفت رو پیش خسرو بگوی

مرا هم سلیحست و هم زر به گنج

وگر نیستیمان ز هر کشوری

بدان تا تواز روم با کام خویش

مباش اندرین بوم تیره روان

که گاهی پناهست و گاهی گزند

کنون تا سلیح و سپاه و درم

بر خسرو آمد فرستاده مرد