که سالار چین جملگی با سپاه

خشاش یلش را فرستاد پیش

که ویران کند آن نکو کشورش

بیارای پیل و بیاور سپاه

که خاقان ره راد مردی بهشت

که بر مرز بگذشت بد خواه من

که آمد جهانجوی دشمن پدید

که چندان نبد بر زمین بر گیاه

ببستند گردان گیتی میان

همه مرزداران به فرمان اوی

که گرد از گزیده هزاران هزار

کی نامدار و نکو خواه را

که شایسته بد رزم را برگزید

دلش خیره آمد زبی مر سپاه

ردان و بزرگان و اسپهبدان

سپه را بداد او دو ساله درم

بزد نای و کوس و بنه بر نهاد

درفش همایون فرخنده شاه

سپاهی که هرگز چنان کس ندید

کسی روز روشن ندید ایچ راه

همی نالهٔ کوس نشنید گوش

همه نیزه ها ز ابر بگذاشته

چو بیشه نیستان به وقت بهار

ز کشور به کشور همی شد سپاه