صبا حکایت زلف مرا پریشان گفت

خط غبار که تعلیق ثلث عارض تست

نسیم طرهّ سنبل به هم برآمده یافت

به سرمه خاک درت جوهری برابر کرد

برآن سرم که گر از دل به جان رسد کارم

اگر مراد تو از من گذشتن از جان است

از آنچه بر سر من می رود ز دست فراق

ز اهل قافله پنهان کجا شود رازی

چو سیل دیده من دید ابر طوفان بار

صبا به داور دوران رسان حکایت من

حدیث ابن حسام از شکایت اصحاب