عشق هرجا شوید از دلها غبار رنگ را

گردل ما یک جرس آهنگ بیتابی کند

شوخی مضراب مطرب گر به این کیفیت است

می شود دندان ظلم ازکندگشتن تیزتر

درحبات و موج این دریاتفاوت بیش نیست

یک شرررنگ وفا ازهیچ دل روشن نشد

وهم می بالد در اینجا، عقل کو، فطرت کدام

برق وحشت کاروان بی نشانی منزلم

عاقبت از ضعف پیری نالهٔ ما اشک شد

سیر باغ خودنماییها اگر منظور نیست

گوهرم نشناخت بیدل قدر دریا مشربی