بر مزار ما دو روزی های هایی کرد و رفت

سایه بر خاک از جبین مالی شنایی کرد و رفت

دل سپندی بود در محفل صدایی کرد و رفت

گرد ما هم خواهد ایجاد عصایی کرد و رفت

چشم اگر بندی توان بند قبایی کرد و رفت

مرگ مژگان بند تعلیم حیایی کرد و رفت

هر چه رفت از چشم ما بر دل بلایی کرد و رفت

بر هوا سرها سراغ زبر پایی کرد و رفت

میزبان شد منفعل مهمان دعایی کرد و رفت

گر همه آمد صواب اینجا خطایی کرد و رفت

باید اکنون یک نماز بی قضایی کرد و رفت

فرصت ما نیز خواهد عزم جایی کرد و رفت

ساقی این بزم بی صهبا حیایی کرد و رفت

بر حریفان خندهٔ دندان نمایی کرد و رفت

در ازل دیوانه ای طرح بنایی کرد و رفت