شب هجوم جلوه او در خیالم جا گرفت

ازدل روشن ملایم طینتی را چاره نیست

سعی گردون از زمین مشکل که بردارد مرا

در گلستانی که بلبل بود هر برگ گلش

سخت نایاب است مطلب ورنه کوشش کم نبود

تاکی از اندیشهٔ تمکین گرانجان زیستن

گر بلند افتد چوگردون نشئهٔ وارستگی

در ریاض دهر، ما را سبز کرد آزادگی

زبن همه اسباب نومیدی چه برگیردکسی

عقده ای ازکار ما نگشود سعی نارسا

چشم بند و زور بر دل کن که در آفاق نیست

تا شود بیدل به نامت سکهٔ آسودگی