آغاز نگاهم به قیامت نظری داشت

خوابم چه خیال است به گرد مژه گردد

چشمی به تحیرکدهٔ دل نگشودیم

ما بیخبران بیهده بر ناله تنیدیم

قاصد، ز رموز جگر چاک چه گوید

آخرگروه حیرت ما باز نگردید

کردیم تماشای ترقی و تنزل

زین بحر، عیارطلب موج گرفتیم

آگاه نشد هیچ کس از رمز حلاوت

بی شعله نبود آنچه تو دیدی گل داغش

با لفظ نپرداختی ای غافل معنی

آسان نرسیدیم به هنگامهٔ دیدار

عریانی ام ازکسوت تشویش برآورد

بیدل چقدر غافل کیفیت خویشم