83
غزل شمارهٔ ۷۵۹
عاشقی مقدور هر عیاش نیست
غم کشیدن، صنعت نقاش نیست
حسن محجوبی که ما را داغ کرد
گر قیامت فاش گردد فاش نیست
گر شوی آگه ، ز آداب حضور
محرم خورشید جز خفاش نیست
بی نیازی ، از تصنع فارغ است
بزم دل، گستردهٔ فراش نیست
گرد اوهام، اندکی باید نشاند
هستی آخر عرصهٔ پرخاش نیست
شش جهت فرش است استغنای فقر
مفلسی درهیچ جا قلاش نیست
با تکلف مرگ هم ذلت کشی ست
ازکفن گر بگذری نباش نیست
نُه فلک از شور بی مغزی پر است
این مکان جز گنبد خشخاش نیست
چشم راحت چون نفس، از دل مدار
خانهٔ آیینه ات شب باش نیست
استقامت رفته گیر از ساز شمع
سرکشی با هر که باشد پاش نیست
ای هوس مهمان خوان زندگی
غصه باید خوردن اینجا آش نیست
در تغافلخانهٔ ابروی اوست
بی دل آن طاقی که نقشش قاش نیست