شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۶۹۵
بیدل دهلوی
بیدل دهلوی( غزلیات )
88

غزل شمارهٔ ۶۹۵

جایی که مرگ شهرت انجام داشته ست
لوح مزار هم به نگین نام داشته ست
یاران تأملی که درتن عبرت انجمن
چینی مو نهفته چه پیغام داشته ست
غیر از ادای حق عدم چیست زندگی
بیش وکم نفس همه یک وام داشته ست
راحت درین قلمرو از آثار هوش نیست
خوابیده است اگرکسی آرام داشته ست
دل در خم کمند نفس ناله می کند
ما راگمان گه زلف بتان دام داشته ست
موی سفیدکم کمت از هوش می برد
پیری قماش جامهٔ احرام داشته ست
در هر سر آتش دگر [ ست از هوای دل
یک خانه آینه چقدر بام داشته ست
هرجا خرام خوش نگهان گرد ناز بیخت
تا چشم نقش پا گل بادام داشته ست
بخت سیاه رونق بازارکس مباد
در روز نیز سایه همین شام داشته ست
دل تیره به که چشم ندوزد به خوب و زشت
تا صیقلی ست آینه ابرام داشته ست
قدر سخن بلندکن از مشق خامشی
حرف نگفته معنی الهام داشته ست
از هر خمی که جوش معانی بلند شد
بیدل به گردش قلمت جام داشته ست