شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۶۶۰
بیدل دهلوی
بیدل دهلوی( غزلیات )
94

غزل شمارهٔ ۶۶۰

ناتوانی گر چنین اعضای ما خواهد شکست
استخوان دریکدگرچون بوریاخواهد شکست
حاصل دل ، جز ندامت نیست ، از تعمیر جسم
بار این کشتی غرور ناخدا خواهد شکست
هرکجا صبر ضعیفان پای طاقت افشرد
شیشه ها بر یکدگر جهد صدا خواهد شکست
در قفس فریاد خاموشی است ما را چون حباب
شور این آهنگ هم در گوش ما خواهد شکست
تا نگردد عالم از توفان گل یگ جام می
چون خزان صفرای رنگ ما کجا خواهد شکست
باطن هر غنچه بزم شبنمستان حیاسب
از شکست یک د ل اینجا شیشه ها خواهد شکست
سخت در تیمار جسم افتاده ای هشیار باش
عاقبت از سعی تعمیر این بنا خواهد شکست
شمع این محفل نمی بیند ز خود عاجزتری
موی سر بشناش اگرخاری به پا خواهد شکست
الرحیلی درکمین ما و من افتاده است
کرد چندین کاروان بانگ درا خواهد شکست
گردش صد سال دندان را به سستی می کشد
دانهٔ ماگرد چندین آسیا خواهد شکست
حسن وحدت جلوه آفاق را آیینه ایم
هر که ا ز خود چشم پوشد رنگ ما خواهد شکست
بی نیازیها محیط آبروی دیگر است
لب به حاجت وامکن رنگ غنا خواهد شکست
نیست غیر از خودسریها سنگ مینای حباب
این سر بی مغز را بیدل هوا خواهد شکست