همچوصحرا پای در دامن زخان ومان برآ

گرتوهم ازخود برون آیی به این عنوان برآ

گوسرشکی چند بر بام سر مژگان برآ

قطره واری چون گهر زین بحر بی پایان برآ

دیدة بینا ندارد هیچکس ، عریان برآ

چون فراموشی به گرد خاطر یاران برآ

چاه و زندان مغتنم گیر از صف اخوان برآ

آبرو می خواهی اینجا اندکی نادان برآ

گر نه ای قانع تو هم بیتاب ابن وآن برآ

بی عرق گامی دوپیش از خجلت احسان برآ

چون کمان درخانه باش و برسر میدان برآ

قابل صد نعمتی از پرده چون دندان برآ

همچوخون از زخم بیدل بالب خندان برآ