در آن بساط که حسنت دچار آینه است

ز نقش پای تو، کایینه دار آینه است

اگر ز جوهر نظاره نیست دام به دوش

به یاد جلوه ، نظر باختیم ، لیک چه سود

به دستگاه صفاکوش ، گر دلی داری

توان ز ساده دلی گشت نسخهٔ تحقیق

صفای دل طلبی، دیده در خم مژه گیر

به قدر شرم گل افشاند، بی نقابی حسن

کدورت از دم هستی ، کشد دل آگاه

چراغ انجمن شوق جزتحیرنیست

به روی کار نیاید، هنر، ز صاف دلان

ز نقش های بد و نیک این جهان بیدل