خودگدازی تردماغیهای این دیوانه است

خط، چراغ حسن را جوش پرپروانه است

ریشه ام چون موج گوهر در طلسم دانه است

دست اگر بر هم فشانم لغزش مستانه است

کاشنای زندگی از عافیت بیگانه است

چشم کی داردکمان هرچند صاحبخانه است

حلقهٔ زنجیر سرمشق خط پیمانه است

طرهٔ تار نگه را مو مژگان شانه است

چون ره خوابیده ام آواز پا افسانه است

در هجوم گرد سیل آبادن ویرانه است

خانهٔ ما سیل بنیادش هوای خانه است

بیدل اینجا چین دامن بجد طفلانه است