خوابش راکم شمر از زحمت بسیار برآ

بشکن این شیشه وچون باده به یکبار برآ

چون شررجهدکن ویک مژه بیدار برآ

تو هم از خویش نگردیده نمودار برآ

خواه در خانه نشین خواه به بازار برآ

ترک دعوی کن ولختی به سرداربرآ

بال اگر ماند ز پر؟ به منقار برآ

با حدیث لبش از؟ ه شکربار برآ

گربه افلاک برآی؟ که نگسونسار برآ

همچو آه از دل مأیوس به زنهار برآ

سخت وامانده ای از پای خود ای خار برآ

بیدل از سایهٔ این خم شده دیوار برآ