جایی که نه فلک ز حیا سر فکنده است

دیدیم دستگاه غرور سبکسران

منصوبهٔ خرد همه را مات وهم کرد

از خاک برنداشت فلک هرقدر خمید

بر عیب خلق خرده نگیرند محرمان

ناموس احتیاج به همت نگاهدار

تا تیشه ات به پا نخورد ژاژخا مباش

ازیأس مدعا ره رام رفته گیر

ما را مآل کار طرب بی دماغ کرد

بیدل مباش غرهٔ سامان اعتبار