شعلهٔ ایمن دیدارگل افشان شده است

آسمانی دگر از آب نمایان شده است

که رگ کوچهٔ هرموج خیابان شده است

مفت نظاره که آیینه گلستان شده است

آتش وآب به هم دست وگریبان شده است

یارب این چشمه ز روی که فروزان شده است

مگر از پرتو فیض قدم خان شده است

تا نفس می کشی اندیشه چراغان شده است

این قدر چشم به دیدارکه حیران شده است

یک حقیقت به هزارآینه تابان شده است