نقش شیشه گرم سنگ به مینا زده است

هرکه زین دشت گذشته ست به من پا زده است

خواست بر سنگ زند آینه بر ما زده است

جوهر کل همه بر شوخی اجزا زده است

گرد ما هم قدح ناز دو بالا زده است

کس ندانست که آن چشم چه صهبا زده است

بی دماغی پر طاووس به سرها زده است

شور دندان بهم خورده سرما زده است

خلقی ازتنگی این خانه به صحرا زده است

دو لب ما دو قدم بود که یکجا زده است

عالمی لاف خرد دارد و سودا زده است