نالهٔ ما شیوه ها امشب به بر آورده است

آبیار ریشهٔ حسرت خیال لعل کیست

ای محیط عشق بر کم ظرفی دل رحمتی

خون ما را دستگاه یک رگ گل هم کجاست

ناصحا زحمت مکش کز دست پر شور جنون

سرکشیها چون هلال اینجا به جزتسلیم نیست

شاخ گل از رنگ عشرت بس که بی سرمایه بود

درد عشق و مژده راحت زهی فکر محال

کیست تا سازد زراه ورسم هستی آگهم

انتظار جلوه ای داریم و از خود می رویم

تنگنای بیضه بیدل گوشهٔ آرام بود