فال حباب زن ، بشمر موج آب را

عشق ازمزاج ما به هوس گشت متهم

گر نیست زبن قلمرواوهام عبمتت

چشمم تحیر آینهٔ نقش پای تست

عالم تصرف بد بیضاگرفته است

امروز در قلمرو نظاره نور نیست

فیض بهار لغزش مستانه بردنی ست

اجزای ما جو صبح نفس پرور است و بس

ما بیخودان به غفلت خ د پی .نبرده ایم

در طینت فسرده صفاهاکدورت است

جوش خزانم آینه دار بهار اوست

بیدل به گیر و دار نفس آنقدر مناز