شمع ما هرسو همین یک سرزگردن رفته است

تا نظر بر دانه می دوزیم خرمن رفته است

بر بهار ما قیامت از شکفتن رفته است

تا مقشر گشت این بادام روغن رفته است

خانه ها زین خاکدان بر باد رفتن رفته است

همچو گل اینجا گریبانها به دامن رفته است

سنگ این کهساریکسر در فلاخن رفته است

هرکه را دیدیم زاینجا بعد مردن رفته است

نام واماندن بجا مانده ست رفتن رفته است

نور می پنداری و دودی به روزن رفته است

جای قاصد انفعال نامه بردن رفته است

فرصت از هرکس که باشد یان از من رفته است