که هر طرف نگرد دیده انفعال نگاه است

متاع منتظران زنگ و حسن آینه خواه است

ز ما اگر همه آهنگ سجده است گناه است

حقیقت دو جهان ماجرای برق و گیاه است

که در محیط غمت خانهٔ حباب سیاه است

برای شعلهٔ ما درگذار خویش پناه است

سر غرور چو نقش قدم گل سر راه است

که شمع را سر و برگ نفس به بند کلاه است

بر آبگینهٔ ما سنگ به ز پرتو ماه است

دل گداخته آبی به زیر این پر کاه است

تبسمی که غبار هزار قافله آه است

خروش ساز قیامت صدای تار نگاه است

مثال وحشی ما را خیال آینه چاه است