به حال شورش دریا زبان موج گواه است

درتن قلمرو شطرنج کشت بر سر شاه است

هزار سدره درین باغ پایمال گیاه است

چوگردبادکه تخت روان هر پرکاه است

که در شمردن زر، دست زرشمار، سیاه است

هجوم خواب به چشمت شکست رنگ نگاه است

که آب را به دل تیغ و چشم آینه راه است

دل شکسته در این انجمن شکست کلاه است

چو شمع منزل ما داغ و جاده ، شعلهٔ آه است

که در شکستن رنگ منش غبار سپاه است

در انتطار به چندین امید چشم به راه است

پر شکسته همان آشیان عجز پناه است