نور این آیینهٔ مینا ز سیماب من است

رشتهٔ موهوم هستی تشنهٔ ناب من است

چشم پوشیدن بساط آرایی خواب من است

بال پروازم چو قمری فرش سنجاب من است

طور اگر آتش فروزدکرم شبتاب من است

موج عمری شد به توفان بردهٔ آب من است

رشتهٔ قانون آهم ، یأس مضراب من است

صافی آیینه حیرت شکر خواب من است

جلوه ای از چین دامان تو قلاب من است

هرکجا حیرانیی گل کرد مهتاب من است

عالم آیینه ام ، همواری اسباب من است

هرچه غیر از خودفروشیها بود باب من است