احرام بستنت همه زنار بستن است

این پنبه پرچمی ست که بر دار بستن است

مشاطه گر حنا به کف یار بستن است

گر سر به دوش جبههٔ هموار بستن است

ساز شکسته را چقدر تار بستن است

تنگی برای قیافه تکرار بستن است

درهاگشوده ای که به یک بار بستن است

پر بسته ایم نوبت منقار بستن است

پیشانی شکسته به دیوار بستن است

گر بر سر مزار چه دستار بستن است

در مزرعی که خوشه همان بار بستن است