به خاتم قدح ما نگین ادراک است

کسی که ریشه دوانید در دلم تاک است

که سیم و زر ز فزونی ودیعت خاک است

به چشم آتش اگر سرمه ای است خاشاک است

که هرکجا دلی آویخته ا ست فتراک است

چراغ آینه از دودمان امساک است

که رنگ جلوه حریرست ودیده نمناک است

نگاه از مژه بیرون نجسته در خاک است

حساب موج به یک آرمیدنش پاک است

تو پر فشانی و از ششجهت قفس چاک است