ترنجبینی اگر هست بر سر خار است

سر هوا طلبیها حباب دستار است

ز فرق تا به قدم گردباد چین دار است

خیال آبله ضبط عنان رفتار است

لب خموش چراغ مزار اظهار است

نه هرکه آینه پرداخت باب دیدار است

به چشم نقش قدم خاک نیز بیدار است

مژه بلندی انگشتهای زنهار است

به پای هرکه خورد سنگ بر سرم باراست

رهی که پای تو نسپرده است هموار است

سحر چوآینه گیرد نفس شب تار است

که خوابناک ضعیفیم و سایه دیوار است

صدا اگر همه گردد بلندکهسار است