قط محرف این خامه تیغ در دست است

جدا افتاد سر از تن به فکر پابست است

که این تحیر گل کرده نیست یا هست است

ز هرچه درگذری حکم صافی شست است

ز خانه ای که تو سر برکشیده ای پست است

که نقش طاقچهٔ رنگ پر تنک بست است

درین محیط همه ماهی ایم و یک شست است