چوگوهر موج ما بیرون دریا می برد ما را

نگه تا می رود ازخود به یغما می برد ما را

به هر راهی که خواهد بی خودیها می برد ما را

به هرجا مشت خاری شد تقاضا می برد ما را

به جز دست دعا دیگرکه بالا می برد ما را

که تا آن آستان بی زحمت پا می برد ما را

پرافشانی به طوف بال عنقا می برد ما را

غبار دامن افشاندن به صحرا می برد ما را

شکست رنگ از این محفل چومینا می برد ما را

به هرجا می برد شوق تو بی ما می برد ما را

نبرد این سیل اگر امروز، فردا می برد ما را