سایهٔ دستی اگر ضامن احوال ماست

دل به هوا بسته ایم ، از هوس ما مپرس

داغ معاش خودیم، غفلت فاش خودیم

آن سوی این انجمن نیست مگر وهم و ظن

دعوی طاقت مکن تا نکشی ننگ عجز

گر نه ای از اهل صدق دامن پاکان مگیر

صبح قیامت دمید پردهٔ امکان درید

در پی حرص و هوس سوخت جهانی نفس

بسکه تلاش جنون جام طلب زد به خون

هستی کلفت قفس نیست صفابخش کس

قافلهٔ حیرت است موج گهر تا محیط

معبد حسن قبول آینه زار است و بس

کیست درین انجمن محرم عشق غیور

بیدل اگر محرمی رنج تک و دو مبر