خط لعلت غبار حیرت افزاست

ز غارت کاری دور نگاهت

ز بیدادت بهار ناز رنگین

در آن محفل که درد عشق ساقی ست

هنرجمعیت ما را برآشفت

بهار عجز امکان را کفیلیم

سراسر خوب غفلت می پرستیم

زکف ، گرداب ، دارد پنبه درگوش

فنا سامان کن و مست غنا باش

به هرجا دامی افکنده ست صیاد

برون میتاز از این نه حلقه زنجیر

سحر درپرتو خورشید محو است

ز رنگین جلوه های یار بیدل