فرش است امتیاز تو از جلوه تا نقاب

دارد لب خموش به روی صدا نقاب

مشکل که خیزد از رخ او بی عصا نقاب

ورنه من خراب کجا وکجا نقاب

لبیک گوست جلوه به فریاد یا نقاب

ما را به جلوه های توکرد آشنا نقاب

یعنی رسانده ایم پی خویش تا نقاب

چون پرده های دیده نگردد جدا نقاب

ای دیده خاک شوکه فشرده است پا نقاب

رنگ پریده است به تصویر ما نقاب