خانهٔ آیینه ای داریم و می گردد خراب

نیست چون گرداب رزق ما به غیرازپیچ وتاب

خواب دیگر شد غبار بینش از تعبیر خواب

موج اینجا آبله درپاست از نقش حباب

می توان چون گل گرفت از خندهٔ زخمم گلاب

زین گلستان کرده ام برگ خزانی انتخاب

آینه از ساده لوحی می زند نقشی بر آب

آب ده چشم هوس ای شبنم از سیر نقاب

گرچه می دانم نگاهت فتنه است ما مخواب

دارد از خط شعاعی مشق حیرت آفتاب

سوخت چندانی که سر تا پا نمک شد این کباب

تا دمد یک دانه چندین آبرو ریزد سحاب