به ذوق داغ کسی درکنار سوختگیها

ز خود رمیده شرار دلی ست در نظر من

به هر قدم جگری زیرپا فشرده ام امشب

شرار محمل شوقم گداز منزل ذوقم

هنوز ازکف خاکسترم بهار فروش است

ز داغ صورت خمیازه بست شمع خموشم

بیاکه هست هنوز از شرار شعلهٔ عمرم

به سینه داغ و به دل ناله و به دیده سرشکم

رمیدفرصت وننواخت عشقم ازگل داغی

بضاعتی نشد آیینهٔ قبول محبت

مقیم عالم نومیدیم ز عجز رسایی

به محفلی که ادب پرور است نالهٔ بیدل