133
غزل شمارهٔ ۳۰
نشد دراین درسگاه عبرت به فهم چندین رساله پیدا
جنون سوادی که کردم امشب ز سیر اوراق لاله پیدا
صبا زگیسوی مشکبارت اگر رساند پیام چینی
چو شبنم از داغ لاله گردد عرق ز ناف غزاله پیدا
فلک ز صفری که می گشاید بر عتبارات می فزاید
خلای یک شیشه می نماید پری ز چندین پیاله پیدا
چه موج بیداد هیچ سنگی نبست برشیشه ام ترنگی
شکسته دارد دلم به رنگی که رنگ من کرد ناله پیدا
اگر به صد رنگ پرفشانم ، ز دام جستن نمی توانم
که کرد پرواز بی نشانم چو بال طاووس هاله پیدا
چو جوشد افسردگی ز دوران ، حذر ز امداد اهل حسان
که ابر در موسم زمستان نمی کند غیر ژاله پیدا
قبول انعام بدمعاشان به خودگوارا مگیر بیدل
که می شوند این گلو خراشان چو استخوان از نواله پیدا