حذر کز یکنفس تنگی برون از خویش می آیی

همه گر در عسل پا افشری بر نیش می آیی

محاسن می فروشی هرقدر با ریش می آیی

تو شیطانی کجا درکلبهٔ درویش می آیی

خباثت پیشه کن دنیاست آخر پیش می آیی

که منزل در بغل گم کرده دوراندیش می آیی

جنون کن گر برون از عالم تشویش می آیی

کمی هم زین میان گر رفته باشی بیش می آیی

که مرهم شو اگر بر آستان ریش می آیی

که عمری شد به چندین رنگ پیش خویش می آیی