به چندین رنگ و بوی خفته مژگانم زند پایی

قیامت پرفشان هویی ، جهان آتش فکن هایی

کف افسوس چندین رنگ و بو بر یکدگر سایی

هوایی می دمد وهم نفس بر نقش زیبایی

که این گرد جنون دارد تبسم خیمه لیلایی

خمستان در بغل اشک قدح کج کرده مینایی

پی این مور می باشد کلید قفل صحرایی

سر افلاک اگر باشد نمی ارزد به سودایی

شکست دل کنم تعمیر اگر پیدا شود جایی

سر خوناب مغزی سایه پرورد کف پایی