گر لعل خموشت کند آهنگ نواها

خوبان به ته پیرهن از جامه برونند

رحمت ز معاصی به تغافل نشکیبد

فریادکه ما بیخبران گرسنه مردیم

گه مایل دنیایم وگه طالب عقبا

از غنچه ورقهای گلم در نظر آمد

هرجاست سری خالی ازآشوب هوس نیست

مشکل که از این قافله تا حشر نشیند

کو دیرو حرم تا غم احرام توان خورد

نامحرم هنگامهٔ تغییر مباشید

کسب عمل آگهی آسان مشمارید

ای کاش پذیرد هوس الحاح تردد

گر ضبط نفس پردهٔ توفیق گشاید

زین بحر محالست زنی لاف گذشتن