عبث چون چشم قربانی وبال مرد و زن بردی

به نور دل دو گامی هم درین وادی نپیمودی

حریفان را چراغ راه مقصد دستهٔ گل شد

صدایی پرفشان چون سایه اکنون زیرکوه آمد

سیهکاری نمی بایست زاد آخرت کردن

طواف دار عقبایت کنون معلوم خواهد شد

حق اندیشیدی و باطل برآمد سعی مجهولت

تحیر خنده دارد بر شعور غفلت آهنگت

به خواب امن می ترسم سیاهیها کند زیرت

وفا درکسب اعمال اینقدر تغییر هم دارد

به نفرین جهانی باخت گردون نقد عمرت را

به هر رنگ از من و ما درس عبرت بردنی دارد