ای قدمت بر سر من چون سر من بر در تو

ساغر رنگ دو جهان حسرت گرد سر تو

حلقهٔ گیسوی تو بس چشم تماشاگر تو

غیرتبسم که برد چاشنی از شکرتو

موج تو غلتان چوگهر در طلب گوهر تو

وانشود زین هوسی چند ره منظر تو

همت ظرف که کشد بادهٔ بی ساغر تو

سبحه صفت آبله ها خفته برون در تو

صفر نماید به نظر نقطه ای از دفتر تو

رنگ چمن می شکند بوی بهار ازپرتو